“ഭി ഫോര്‍ ...”

ബംഗാളികളുടെയും, ഗുജറാത്തികളുടെയും ഇംഗ്ലീഷുച്ചാരണത്തെപ്പറ്റിയുള്ള ദേവന്റെ ഈ കമന്റ് വായിച്ചപ്പോഴാണു ബംഗാളികളുടെ ഒരു സ്പെല്ലിങ്ങ് വൈചിത്ര്യം ഓര്‍മ്മ വന്നത് - “ഭ” എന്ന അക്ഷരം അവര്‍ ഇംഗ്ലീഷില്‍ ‘v' എന്നേ എഴുതൂ. ‘അഭിജിത്’ എന്നും ‘Avijit' ആയിരിക്കും. ഫുള്‍ സൂട്ടിനോടൊപ്പം “മങ്കി ക്യാപ് “ വയ്ക്കുന്ന പോലെ മറ്റൊരു ബംഗാളി idiosyncracy. ഇതിനോടു ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു ഒരു സംഭവം ഓര്‍ക്കുകയാണ്. എന്റെ കൂട്ടുകാരനും ബംഗാളിയുമായ രഞ്ജനാണ് ഇതിലെ കഥാനായകന്‍.

രഞ്ജനും ഞാനും തമ്മിലുള്ള പരിചയം ഞങ്ങളുടെ ബാച്ചിലര്‍ ജീവിതത്തിലേ തുടങ്ങിയതാണു്. ഞാന്‍ പണ്ട് ജോലിചെയ്തിരുന്ന ദില്ലിക്കമ്പനിയില്‍ എന്റെ ഒന്നുരണ്ടു ബാച്ച് ജൂനിയറായിരുന്ന രഞ്ജന്‍ എനിക്കുമുമ്പേ അവിടം വിട്ട് അമേരിക്കാമഹാരാജ്യത്തെത്തി. ഒരു ‘ബഹുഗോ’വായി പിമ്പേഗമിച്ചിവിടെയെത്തിയ എനിക്കു ഇവിടത്തെ ആദ്യദിനങ്ങളില്‍ രഞ്ജന്‍ ഒരു വലിയ സഹായമായിരുന്നു.

കാലം കുറച്ചുകൂടി മുമ്പോട്ടേക്കു നടന്നപ്പോള്‍ രഞ്ജന്‍ വിവാഹിതനായി. “നിഹാരിക”എന്ന നല്ല പേരുള്ള പെണ്‍‌കുട്ടി “നിക്കി”യായി രഞ്ജന്റെ ഭാര്യയായി (എന്റെ കല്യാണം ഇതിനൊക്കെ മുമ്പു കഴിഞ്ഞിരുന്നു). പിന്നെയും കുറെക്കൂടി കഴിഞപ്പോള്‍ അവര്‍ക്കൊരു മോനുമുണ്ടായി.

ഞാന്‍ പറയാന്‍പോകുന്ന സംഭവം നടക്കുന്നത് ഞാനും, ഭാര്യയും കൂടി രഞ്ജന്റെ കുട്ടിയെക്കാണാന്‍ പോകുമ്പോള്‍. ഞങ്ങള്‍ സംഭവസ്ഥലത്തുചെന്നു പൊന്നും, മൂറും, കുന്തിരിക്കവുമൊക്കെ കൊടുത്തു. “നിന്റെ മോന്റെ പ്യാരെന്തര്” എന്നു ഇംഗ്ലീഷില്‍ ചോദിച്ചു . “ഋഷഭ്” എന്നു മൊഴിഞ്ഞു രഞ്ജന്‍. ഞങ്ങള്‍ക്കിനി പിടികിട്ടിയില്ലെങ്കിലോ എന്നു പേടിച്ചാകണം, അവനതിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് സ്പെല്ലിങ്ങും നല്‍കി: "R, I, S, H, A, V". എനിക്കു സംഭവമെല്ലാം വളരെ നേച്ചുറല്‍ ആയിത്തോന്നി; പ്രത്യേകിച്ചും അഷ്ടദിക്കും പൊട്ടുമാറുള്ള കുട്ടിയുടെ ആക്രന്ദനം കൂടി കേട്ടപ്പോള്‍ “ഏറ്റ പേരു തന്നെ” എന്നു മനസ്സില്‍ കരുതി. എന്നാല്‍ കറതീര്‍ന്ന മലയാളിയും ‘ത’ എന്നതിന് ഇംഗ്ലീഷില്‍ ‘th' എന്നെഴുതുന്നവളുമായ എന്റെ വാമഭാഗം നിഷ്കളങ്കമായ ആ ചോദ്യം ചോദിച്ചു; “അതെന്താ രഞ്ജാ, B, H എന്നല്ലേ അവസാനത്തെ രണ്ടക്ഷരങ്ങള്‍ വരേണ്ടത്‌ , പിന്നെന്താ ‘V' എന്നാക്കിയതു് അവസാനത്തില്‍?” എന്ന്.

ഒരു നിമിഷം ഉത്തരവും കഴുക്കോലുമില്ലാത്തവനായി രഞ്ജന്‍. പെട്ടെന്ന്, തുണിയില്ലാതെ നഗരമദ്ധ്യത്തിലൂടെ ഓടുവാന്‍ ഒരു ചാ‍ന്‍സ് കിട്ടിയ ആര്‍ക്കിമിഡീസിന്റെ സന്തോഷത്തോടെ രഞ്ജന്‍ ആക്രോശിച്ചു: “ഭീ ഫോര്‍ ഭിക്‍ടറി...”.